HUSZLEW – Parafia św. Antoniego Padewskiego
Parafia św. Antoniego Padewskiego w Huszlewie, erygowana 16 czerwca 1666 r. przez Mikołaja Prażmowskiego, biskupa łuckiego, obejmuje ponad trzy czwarte obszaru Gminy.
Pierwszy drewniany kościół, ufundowany przez wojewodę podlaskiego Wojciecha Emeryka Mleczko i jego żonę Annę Marię z Opalińskich, wzniesiono w 1666 roku.
Kolejny drewniany kościół ufundowali w 1730 r. Franciszek Korybut-Woroniecki i jego żona Anna z Wyrozębskich.
Kiedy w 1858 r. strawił go pożar, zbudowano w latach 1859-1867 obecny kościół murowany. Głównym sponsorem budowy był Jeremi Woroniecki.
Kościół znany jest szeroko w diecezji siedleckiej z odpustów ku czci św. Antoniego Padewskiego, na który przyjeżdżają głównie rodzice z dziećmi.
MAKARÓWKA – Parafia p.w.Zwiastowania Najświętszej Marii Panny
Drewniana cerkiew greckokatolicka w Makarówce. Ufundowana w 1701 r. przez księcia Karola Stanisława Radziwiłła- kanclerza wielkiego litewskiego, w 1875 r. przekształcona przez władze carskie na prawosławną i w 1935 r. na kościół rzymskokatolicki.
MOSTÓW – Parafia p.w. Matki Boskiej Anielskiej
Świątynia zbudowana została w 1937 roku na planie wydłużonego prostokąta. Wysoki korpus nakryto dwuspadowym dachem, osłoniętym z obu stron dekoracyjnymi szczytami. Do elewacji wschodniej, zakończonej wysoką barokową sygnaturką, przylega kwadratowe prezbiterium, zamknięte półkolistą absydą.
W jej zachodniej części naroża ujęto pilastrami wieńcząc je dekoracyjnym szczytem. Na osi tej neobarokowej świątyni wpisano pilastrowy portal główny oraz prostokątne okno ujęte po bokach małymi prostokątnymi płycinami.
Portal obejmuje półkoliście zwieńczony otwór drzwiowy, do którego prowadzą trójstopniowe schody.
Na środku poziomu dolnego wkomponowano po jej obu stronach dużą płycinę z małymi prostokątnymi oknami. Na środku drugiego poziomu wpisano wąski otwór w formie wywietrznika, natomiast poziom górny wieńczy ostrosłup z osadzonym na nim krzyżem.
Obok kościoła, po jego południowej stronie, na planie prostokąta wzniesiono w roku 1920 plebanię. Ten parterowy drewniany budynek, częściowo podpiwniczony, osadzony został na podmurówce z kamieni polnych (tzw. otoczaków) zespojonych zaprawą cementowo-wapienną. Całość konstrukcji wieńczy wysoki naczółkowy dach wsparty o więźbę dachową krokwiowo-stolcową. Elewacja plebani rozczłonkowana została prostokątnymi otworami okiennymi i drzwiowymi, z drewnianą stolarką futrynową okienną i drzwiową. W elewacji frontowej budynku znajduje się równy wysokością korpusowi ganek, który jest nakryty dwuspadowym daszkiem z parą okien po bokach.